Naerke van Lewis aan de baek.
Bie ’t duipsel kreeg hae de sjone naam Leonardus ómdat 6 november zien gebäörte woort gevierd en de awwesj ’ne degelike katholieke insjlaag hawwe.
Mer wie dat zo geit in ’t Limburgse, koum van die oetsjpraok neit vāöl terech en woort van kèndjsaaf Naerke taege ’t menke gezag; Naerke van Lewis aan de baek.
Nao greutde haw me baeter Naart kènne zègke want wie hae munjig woort mout hae eine maeter achenneugetig, haw hae ’n sjtèl henj wie kaolesjöppe en waar in de sjouwesj zo breid wie ‘ne veierdeurskleierkas.
Aan de vuit droug Naerke houte klómpe zo groot wie ’n broodtrómmel en de zóndese sjoon moosjte sjpeciaal veur häöm waere aangemaete in Aoke.
Daobie haw Naerke ‘ne kop kröllend haor wo mènnig maedje sjloesj op koosj zeen en dat ware de meiste dan ouch.
Noe haw dae kop genóg plaatsj óm de neudige hersjesj in op te sjlaon – es euver Naerke gekletsj woort haw me ’t euver ‘ne kop wie ‘ne riethamer – mer ’t wees zich al vruig oet dat ‘t ’n misversjtandj waar daovan oet tegaon.
Naerke waar de sjlumste neit, óm mer neit te sjpraeke van ’n sumpele zeel.
Op zekeren daag leit ’t hoof van de sjool aan vader Lewis weite dat hae versjtenjig zou zeen es hae de jóng mer van de sjool aafdeig.
’t Nótsde niks óm nog langer mit häöm door te gaon, de meisten tied zout Naerke druimerig nao boete te kieke, ’t waar of went hae sjtaar haw aan allebei de ouge.
Allein bie de sjimnas waar Naerke ‘ne oetblinker van jewelste : mit touwtrèkke de sjterkste en bie ’t bóksjprènge de gezjwankste ( die van Zwentibold zouge al ‘ne nuje kampioen in de sjnaak).
De vader van Lewis noum dae raod aan en sjikde de jóng nao de sjteinfebrik wo me al gaw aangepas werk veur häöm haw ,ouch al waar hae zo dóm wie bonesjtreu.
En zo zoug me Naerke jederen daag door de baenje trèkke oppe Kolleberg aan; van wieds koosj me zeen wae dao koum aangetrampeld want Naerke leip mit ’n baerevötje.
Oppe febrik sjtóng hae al gaw ziene man.
Zien krach waar neit te maete, gein sjörskar te zjwaor en ’t deig häöm niks of hae zös of zestig maeter mit zien vrach moosj gaon.
Daen iefer veil in gouw aerd bie de baas, dae vader Lewis op gezètte tieje trakteierde op ’n dröpke en ’n handjvol kómplemènte.
Zo versjleet Naerke zien jóng jaore zónger dat get passeierde.
Naodat hae ’n paar jaor es aansjpènneling veur van alles en nog get waar ingezat , moch Naerke ouch anger dènger doon. Zo leerde hae mit de heftruck óm te gaon en pallets te sjtapele mit metselsjtein. Naerke waar volleerd en hae deig zich goud kóntent.
Hae droug zien loon aaf, kreeg óm de drie jaor mit de Paosje ’n nuut kestuum, góng jedere zóndig nao de kirk en drónk zich daonao ’n glaas beier in ’t Schterfhoes.
Vrunj haw hae neit neudig en van vrouwluu haw hae niks in.
De mam maakde zich waal èns zörg en vroug zich dan aaf waat toch aan de handj waar mit de jóng. Haw hae ‘ne faelder, neit allein in de kop mer ouch in ’t lief ?
Wie mót dat later es veer d’r neit meer zeen ? Es zie dao aan dach bäökde ze zich ’n oug oet.
Es zie waal èns zo santesie euver de maedjes begoosj te prevele, dan heil Naerke de luppe sjtief opein of went ze mit tweekómponente liem aaneingeplek ware.
Naerke waar neit in bewaeging te kriege,hae zout jederen aovend, of nao de radio te loestere, of nao sjport oppe televisie te kieke.
Jao, es de kirmes nao Zitterd koum, woort hae op sjlaag mobiel en waar hae saoves oppe mert te vènje.
Dan keek hae zich de ouge oet nao de wirkluuj es ze de sjipkes, de rupsj, ’t reuzeraad en de bótsuitekes inein aan ’t sjtevele ware.
Mer eesjt richtig oet zien huske van de nerve waar Naerke wie bekènd woort dat ‘n sirk nao Zitterd zou kómme.
Hae waar neit meer te hawte, nao ’t aete vloog hae nao boete of went hae de lèste trein nao
’godwètwohaer ’ nog moosj haole, richting knaokeveldj, wo de eesjte bóntjgesjilderde wages en caravans al sjtónge opgesjtèld.
‘ne Grote houte rónje baog mit hónderde gekleurde lempkes leit häöm weite dat “CIRCQUE DU SOLEIL” de allerbèste akrobate oet Azerbadjan, de supersjnelle trapezesjprèngesj oet China - wobie veural de maedjes van ’n sjoonheid zeen wo me in Hollywood “lek vinger, lek doem” taege zou zègke - en neit es lèste de sjlumste mer ouch de dómste clowns in de piste zal brènge.
Naerke woort bekans gek van bliedsjap wie al die getraliede wages mit deiere aankoume;
hae zoug prachtige paerd, blinketige zjwarte more en sjoon gevlekde sjummels, leeuwe,tiegesj, aolefante,’t leek waal of gans Afrika in Zitterd waar gelandj.
Naerke keek zich de ouge oet , zien bloud roesjde van agetasie en zien henj jeukde.
Dit waar ziene welt, ’t echte laeve zo wie hae zich dat gedruimp haw.
Wie me de tent begoosj op te zètte, leek ’t knaokeveldj op ‘ne bieëkaer, jederein sjtóng te wieze en van alles te roupe, sóms zo hel dat hae dach dat me zich aan ’t sjejje waar.
Naerke meinde waal dat dao neit väöl sjterke luuj bie ware, veural die klein zjwarte kaelkes zouge neit oet wie krachpatsesj.
Ze sjtónge mit bezjwèt gezich en kumentaere grote päöl ómhoog te trèkke en in ‘ne bepaolde sjtandj in de gróndj te verankere. Naerke vónj ’t mer prutswerk.
Hae koosj daen elenj op d’n doer dan oug neit langer aanzeen; baove in ziene bölles begoosjte doezende sjtarre te knippere en gouve signale door nao zien gesjpierde lief en floep, dao waar ’t gebeurd.
Naerke, dae nog nootsj get oet zien eige haw gedaon, sjtóng inèns tösje de wirkluuj ,sjnapde zich ‘ne paol, zat ‘m gans allein rech en trok häöm in de richtige sjtandj.
Hae deig dat allemaol mit ’n peunhendje zónger te zjweite en te kume.
Hop, dao sjtóng de volgende al……en nog eine….en nog eine.
Hae vuilde zich zo sjterk wie ‘ne baer en veur ’t eesj in zien laeve haw hae richtig sjpas aan waat hae deich: zien óngeluifelike krach tuine.
De gedachte dat hae zichzelf op ’n bezunjer maneier aan ’t bewieze waar, koum neit in zien sumpele zeel op.
Bie jedere paol woort hae meer minsj en ein zelig gevuil van bliedsjap maakde zich van häöm meister.
Wie de tent sjtóng en Naerke lachentaere mit al die vraem luuj in eine krènk oppe gróndj zout ’n flesjke beier te drènke, koum ’t besef dat hae op sjlaag ‘ne houp vrunj haw gemaak.
Get later koum ‘ne deftig gekleide heer op Naerke aaf en neude häöm mit te gaon nao de sjoonste caravan dae op ’t knaokeveldj te vènje waar.
Vief daag haet de sirk in Zitterd gesjpeeld en wie de ganse kraom waar aafgebraoke,’t terrein opgeruump en de lèste wage waar vertrokke, waar ouch Naerke weg.
Naerke van Lewis aan de baek besjtóng neit meer.
Jaore later koum CIRQUE DU SOLEIL weier in de sjtad en op ’t program sjtóng ónger angere ’n optrae van de sjterkste man van de ganse welt:
de Zittesje-Amerikaan Big Bernard Lewis oet Texas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten