de maas geit eesj in de wesjtien


DRUIMENTAERE

DE MAAS GEIT EESJ IN DE WESJTIEN…………

De zaoterdig véur de Pènkste mót alles geregeld zeen,oet de F zogezag, mit döbbele houflèttesj estebleif. Want vanaaf daen daag sjteit Chel Savelkoul veur ummer te kieke nao zien Maas, mer ouch en veural te loestere nao ’t roesje daovan. Op eine sokkel en in zien karakteristieke houding mit ’ne microfoon in de handj haet kunstenaer Willy de Bruyn Chel dao op ’n voutsjtök geplaatsj. En dat haet allich ein döbbele beteikenis,neit allein veur die van Beich, mer ouch veur alle luuj lènks en rechs van de Maas en wied dao-óm haer.Want Chel Savelkoul wáár de Maas, hae koosj ze waal zelf geduip höbbe . Me kalt in’t Maaslandj dèks euver de grensmaas, mer in de optiek van sómmige luuj zouw me ouch kènne sjpraeke van de Chelmaas. Me mót ’t allein nog durve. Mer zolang ’t in dat vriegezèllige dörpke nog luuj geef die in sjtaot zeen die van Zitterd en Gelaen weurd in de móndj te lègke die ze dan neit zelf houve oet te sjpraeke, mót ’t lökke ’t Limburgs woordebouk te verrieke mit ’n nuut woord : “De Chelmaas”. ’n Baeter kómplimènt kènne veer ‘de lange van Beeg’ toch neit gaeve, tóchs uch ouch neit ? Mer goud, eesj duje veer de Maas in de wesjtien,
en mit ’ne beusjtel, goud ingevreve mit gruin zeip, sjoere v’r ze zo blank wie ’n kènjervötje.Ich heur de luuj al zègke: “Mie leif vrouw Maos,waat haet dat kèndj ’n vötje”.En es dan ‘t graas róntjelóm de sokkel mit de zich is aafgedaon en de luuj de vane aan de sjtekke höbbe gebónje,dan, jao dan kènne de festiviteite beginne. ’n Feeske wo geine kirmes,gein gawstrèkke en gein vriegezèllecongres (oet de aw doos) taegenop kènt ;want zo’n alleluja geef ’t mer eine keer.
En wae op zaoterdig veur de Pènkste ’t lake weghaolt en Chel Savelkoul in volle glorie te bewónjere is, zal Chel egaal zeen, es ’t mer in de femieje blif, óm mit Kartoesj te sjpraeke. Veer laote ós verrasje, mer éin denk is zeker : Chel Savelkoul zal dao sjtaon es de man dae naodach euver ’t laeve, dat gaer pruifde mer dao ouch ’t betrèkkelike van inzoug. ‘ne man dae greutsj waar op zien Maas, op zien Beeg en op zien Limburg. Door zien tekste ,of dat noe de revue betruf of zien leidjes, ’t is ein en al poëzie dat hae ós haet naogelaote. En mit dit erfgoud kènne veer veuroet, mer ’t is baovenalles de Maas die häöm ónsjterfelik haet gemaak en die vanaaf zaoterdig veur de Pènkste zo mer gans geweun geit
heisje : de Chelmaas.
Teks van Chel Savelkoul:
Laot ós waken äöver häör dat niks verkieerds gebäört,
neme mie de kans krig dat ’t aevewich verstäört,
ouch helpe dat zie toch väörgood,hieël zuuver blif en klaor,
en alles weer drin laeve kan wie ’t vreuger waor.




-Belle Maasella wónjersjoane stroum,
Bella Maasella weer luuj aan dien zoum
Zeen sjus wie’s doe bes,broesjend laevetig
Bella Maasella weer hawte van dich
Bella Maasells weer hawte van dich.

Mit de kómplimènte,
Hein Bovendeaard
e-mail: h-bovendeaard@tele2.nl
weblog:hein.bovendeaard.nl

Geen opmerkingen: