Pas de deux

Pas de deux
(döbbel gelök)


Doe bès ’t bèste van ’t bèste
get baetesj geef ’t neit,
doe bès mien eesjte en mien lèste
’t sjoonste waat besjteit.

D’n daag wie veer ós leerde kènne
gruin wie jónge äölentäöl,
dao misjde zich al get daobènne
van beitskenj aeveväöl.

Ich peunde dich en pruifde ´t laeve
dien gemoud gouf mich giem en sjwóng,
ich wós ’t woort veur ós gegaeve
’t waar gelök waat ós te wachte sjtóng.

En op ’t hoogfees van Sint Rosa
de sjtad waar klaor veur ziene gank,
v’r sjreve saam ’n sjtökske proza
jubelend van èngelezank.

Wurt gelök Hiebaove gekaveierd
is dae van Zitterd waal geras,
want wo leifde emes seiert
sjtempelt Petrus häöm de pas.

Sjus wie Zitterd wil ich troe ouch blieve
aan tradieses mer veural häör kaer,
daoróm deit ’t goud hie noe te sjrieve
dich leif vrouw
en doe mien Zitterd
ich höb uch allebei zo gaer.

1991