GELÖK IS RÓNDJ……….

’t Weurdje ‘gelök’ is sjus zo wisselvallig es ’t daag geef in april. D’n eine daag sjient ’t veurjaorszunke zo lekker das te dich ’n amelank mit de ouge toe in d’n haof zèts mit opgesjtruipde moewe, of de rok pes baove de kneie opgetrokke. En mer miemere euver ’ne lange sjone lente es veurluiper van eine nòg langere zomer.
D’n angere daag vleige dich bekans de panne van ’t daak door zo’ne verdöldese sjtórm
dae dich d’n aom aafsjnit es te op ’t fitske de sjtad in mós.
Jao, mit ‘gelök’ kènne veer alle kenj op.
Dat wèt toch jederein want ’t wurt in allerlei beteikenisse gebroek. Veer sjpraeke van gelökkig getrouwd es ’t geit óm ein goud huwelik (die twee höbbe zich goud geplaog).
Mer ’t kent ouch angesj. Van emes dae van de trap is gevalle en mit ’n höts op de kop en ’n vatsj in de knei d’rvan aaf is gekómme, zègke veer dat hae van gelök maag sjpraeke.
In ós Limburgs dialek wurt ’t wisselvallige van ’t begrip gelök waal héél sjoon gezag :
“Gelök is róndj, d’n eine vilt ’t op de kop en d’n angere in de móndj”.
Jaomer genóg gebroeke veer dit saort oetdrökkinge en gezègdes (bekans ) neit meer. .
Noe weit ich ouch waal dat ’n taal laef en ummer in óntwikkeling is,m.a.w. zich aan d’n tied aanpas. Väöl weurd waere in de pröllemanj gesjmete óm plaatsj te make veur nuje.
Dat is ’n versjiensel dat zich in alle tale veurdeit, kiek beveurbeeld nao ós eige sjtandaardtaal.
Wieväöl leenweurd oet ’t Èngelsj waere neit gebroek ?
’t Sjient ouch nog èns ‘chic’ euver te kómme. Ich bèn zo vrie - en taege uch,beste laezer, maag ich haop ich mien hart luchte – óm te dènke dat sómmige luuj dat ech meine en dat zie op dees maneier ‘meer gewich’ in de sjaol lègke.En ós naobers gaon al sjus daezelfde kantj op. Dat begint al es te in Tuddern bès, dao kalt me neit euver ’n mobieltje.
Nein mein lieber sjpits, dort spricht man von ‘mein handy’. Dat sjteit al god-wèt-wielang in de officiële woordebuik. Op de televisie is ’t neit angesj, zelfs bie ós eigese Limburgse zendesj make ze d’r aaf en toe ’n pötje van. Ich begriep ouch waal dat väöl programma’s in ’t Nederlands ‘gaon’,mer es beveurbeeld ’n typisch Limburgs programma wurt oetgezónje, dan maag me toch waal Limburgs kalle. Aevel,ich heur de man van L I, dae jeder waek de top teen van de Limburgse meziek behanjelt en ouch op de dreetaofel lèk , op ’t ènj van de oetzending sjpraeke euver ‘de playlist.’ Mer Henk toch.
Noe weit ich neit wie ’t op ’t Belsj is;mer ’t vilt waal op dat zie ummer en dat al gans get jaore, ’t groot Nederlands dictee wènne. Is dat dan niks, Marie ?
Euver gelök gesjpraoke. De boere weite ’t waal goud te brènge; die höbbe veur bekans alles ’n gezègde dat (indirek) mit gelök ban doon haet. Van de maondj wo veer noe al twee waeke mit ómgang zeen, zègke veer: April mót mei de aore levere.
En es ’t d’n eesjte mei raegent,valle de keesje aaf (magere ougs). Ich höb nog get gezègdes veur uch;ze zeen neit lestig, aevekes prakkezeiere:
- Waat de kop vergit,mótte de bein vergelje.
- Alles op zienen tied en boukeskouk in de herfst
- Jeder peunt zien vrouw op zien maneier.
- Goud begoosj is hawf taergeldj.
Es dan al väöl weurd de pröllemanj ingaon,zouwe v’r waal get gezègdes wille ‘beware’ ?
Woróm neit ? Doon ! Gelökkig !!
Mit de kómplimènte, Hein Bovendeaard
Reageiere: h-bovendeaard@tele2.nl

1 opmerking:

johnoetzitterd zei

Ich höb t sjus gelaeze; sjoon sjtökske Hein.
Ben benuud nao 't volgende.
Komplimente
John