DE PASTOOR VAN ZIEZAOTE ….
’t Is sjtil in Ziezaote, zó sjtil dat me ziene eige hartsjlaag kènt heure. De blaedjes aan de lènjebuim op de plei veur ’t kirkske laote zich gewaere ónger ’t motto: “baeter langsaam,wie gaaroet neit”. Ziezaote is ’n sjlaopdörpke en al waat dao gebeurt geit op zien èlf-en-dertigste.Gein minsj dae dao las van haet, jederein pas zich aan aan d’n tied van ’t jaor.In de herfst en in de wèntjer wilt me zich nog waal èns sjpouwe ómdat ’n vreislóch baove ’t dörpke hink,want woróm zou me zich ’n kaw op ’t lief haole ? Ouch in ’t veurjaor wilt me nog waal èns aafwieke van dat röstige mörge-is-tied zat-gevuil, bang es ze zeen veur ’n raegesjuulke; neit veur dat naatwaere mer meer ómdat dan weier de ‘Miele beter is er niet’ mót waere aangezat. Nae, alles waat ouch mer ’n bitsjke laeve maak,wurt gewaerd, want ech waor, in Ziezaote hiltj me van rös, al god-wèt- wielang. ’t Sjteit op geinein landjkaart en kump ouch noots in de gezet mit ’t ein of anger veurval,want veur ’n kou die mót kawve kump neitèns de aansjpènneling van ’t waekblaedje langs en veur get angesj houf me ouch neit te kómme. ’t Geef nootsneit ruzie ónger de naobers, feeskes viere de famiejes óngerein en op ’t eige goud, och, en wiejer haet me versjteistemich veur jederein. Mit op de eesjte plaatsj ‘t neudige respect. Me zaet zich d’n tied van d’n daag en dat is ’t waal zoget. Wie gezag, al waat in Ziezaote gebeurt,geit op zien èlf-en-dertigste. Langsamer geit bekans neit. Es de grote wiezer van ’t kirkklökske op zeve oer sjteit,begint de klok eesj óm kwartop te sjlaon. Sjnap geer noe woróm de luuj noots oet Ziezaote wegwille,weg van de sjtad mit alle gedouns van herrie en drökte en gevreigel. Nae,die van Ziezaote zeen richtige hoesmösje. ’n Inventarisatie leert ós dat Ziezaote twee boerderiekes kènt, mit, pakweg ’n sjtök of twintig kui, zoget hónderd hounder en twee hane, wiejer get knien en verkes.Ouch geef ’t eine kafee en drie winkelkes wo op de roete sjteit gesjreve: “Handel in koloniale waren”;get oet de aw doos dus. Mer Ziezaote haet ouch ‘ne pastoor, en waat veur eine. Dae is geleif ónger de luuj, wurt op henj gedrage. Hae is al op laeftied en gein minsj wèt zich nog te herinnere wielang hae al in Ziezaote is. Ziene awwerdóm deit häöm lestig loupe en zien henj riejere ouch al get,veur de res is hae nog frisj in ziene kop.De luuj zègke van häöm dat hae ‘ne apaarte is en dat is ouch zo. Hae is ‘ne richtige sjaopherder,dae zörg dat jederein op zien plaetsjke terech kump. Hae koosj waal de teksdichter zeen van ’t leidje van voetbalclub Feyenoord : “Geen woorden maar daden”. Meneer pastoor deit aldaag zien Heilige mès,in de zóndigese hoogmès hiltj hae mit ziene praek de luuj ‘ne sjpeigel veur en es me wilt zit hae op vriedig in de beichsjtoul. Veur de res geit ’t laeve in de pastorie sjus wie in ’t dörp zelf, röstig en tevrei. Saoves deit ’r mit zien hoesheiesje ’n pötje kaarte ,hae mit ’n dröpke, zie mit ‘n advocaatje.Aan ziene Hoogste Baas hiebaove lèk hae verantjwoording aaf en van de Paus haet hae ’n prèntje op de sjouw sjtaon. Eine televisie geef ’t neit en de meining van de tweede man van ’t Vaticaan zaet häöm gaaroet niks. Zo is dat en neit angesj.

Mit de kómplimènte,
hein bovendeaard
(geplaatsj in waekblaad De Trompetter)