’n amelank veur dichzelf

’n Amelank veur dichzelf.

Al jaore gaon ich nao de kirkef es ich dae wirvel van aldaag aeve aan de kantj wil zette óm get rös te vènje. ’n Amelank michzelf zeen,miene kop laegmake heisj dat allewiele.Höb geer ouch waal èns van die momente dat ’t uch allemaol get teväöl wurt ? Miene leive kómberves,waat gebeurt toch allenej ? Me haet óngerhandj 3 agenda’s neudig óm alle aafsjpraoke bie te hawte.
En geit dat bie uch ouch zo ? En haet ’n oer bie uch ouch mer 60 menute euverdaag en zeen ’t sjnachs dèks 180 es me lik te wuile in bèd . Ja,wie zal ’t mörge gaon en euvermörge ? Wo blif d’n tied. Leif luuj,d’n tied blif neit,dae geit mer door en mer door mit ’n sjnelheid die bekans neit is te maete. Besjteit d’r nog laeve nao geinen tied ? Geef ’t nog alternatieve ? Jao, luuj die geef ’t want ’t laeve is zo sumpel es get..Aevel.me mót zich d’n tied numme óm ‘t laeve zo geweun muigelik te make. Tied zat en es me dae haet is ’t begrip tied niks bezunjesj. Vruiger zag mien moder zeliger dèks: “Geinen tied jóng ? Dan maak dich mer get tied”.
En dat doon ich, al jaore.
De bèsten tied maak ich oppe kirkef, wie ich al memoreierde. Dao vènj ich die serene rös die neudig is óm te óntsjpanne. Wanjelentaere 'n Onze Vader en 'n Weesgegroetje. ’n Amelank michzelf. Op de kirkef vènj ich 'n zee van rös, gezaegende sjtilte, mit allein mer zèngende veugelkes óm mich haer en 't knispere van de gravel ónger mien vuit. Waat ich dao allemaol vènj, luuj, neit te geluive.
Alles waat 'ne minsj neudig haet en dat verpak in 'n tuutje tied dat niks kos. Gein muite, gein lat die te hoog lik, gein minsj dae dich jeeg, niks van dat alles. En allich sjtaon ich ouch 'n amelank sjtil, bie vrunj en kènnisse, herinneringe ophaole, sóms waal van vieftigjaor haer.
D'n eine keer geit 't euver voetballe, d'n angere keer euver de vastelaovend, of geweun mer get euver de luuj. Dèks euver 't waer en sóms euver mien vrouw ,die 'ne tenniserm haet, en d'n angere keer euver waat veer vruiger es jóng sjnake same oetgesjpook höbbe , same gelache en same gebaök, of geweun get brazele; barebènje. Tied zat!
En dan denk ich waal èns aan meneer d'n daeke es hae in ziene praek zaet:
"Er is een tijd om te lachen,
er is een tijd om te huilen,
er is een tijd voor oorlog,
er is een tijd voor vrede,
er is een tijd om liefte hebben en
er is een tijd enzovoorts".
Leif luuj, veur alles is tied, dae leet zich op eder moment van d'n daag make,
wo dat is egaal en waat me daomit deit ouch.
Es me mer geregeld 'n amelank tied maak veur zichzelf.

December 2004