Niks bèste laezer, dae sjnaak, zèk mer, die koetnaas van 13 jaor, wilde dómweg neit loestere en woort nao get aanmaninge boete gezat. Punt, zaak aafgehanjeldj. Mer neit veur de pap van dat kaelke. Nóndepie, waat zeen sómmige luuj toch sjterk es ze ’t gezag taege de sjene kènne trappe. En mer sjejje en grote moele make ónger ´t motto: “Wach mer, ich dab dem de raof aope”.
Tja, taege zo´n intimideierend gedouns sjteit zelfs d´n heer Hermandad mit de rök taege de moer. En es dan zo´n idioot verhaol ouch nog in de gezèt kump, dan is het begrip ´normen en waarden´ waal erg wied te zuike. Dan mer aevekes trök nao de tieje van vruiger. Mien sjool loug in de Baandert, ze heisjde dan ouch de Baandertsjool. Die sjool waar ummer goud bezat en zeker in mienen tied, in d´n oorlog. ´t Gouf zeve klasse mit toch al gaw 7 x 30 snaekskes, allenej jónges. En geluif mich noe mer, dat ware neit allemaole de braafste. Op de sjpeelplaatsj woort zich bekans aldaag flink get getoek, bie ´t bóksjprènge of ónger ´t mèisje: de bèste vrunj gónge zich dèks aan de kleier op ´n maneier wo me noe mit get fantasie eine link koosj lègke nao daen Amerikaanse musical: 'De West Side Story'. Die van Sjtadbrouk taege die van de sjtad. Ouch ich bèn waal èns mit ´n blaw oug thoesgekómme.
Aevel, de meiste vriejen tied sjpeelde zich aaf oppe sjtraot, en dao waar genóg plaatsj óm kattekaod oet te haole. Sóms siepelde get van die sjtreek door pes bie de awwesj en geluif mich noe mer, dat gouf sjmarres: eine degelike watsj óm de ore en sóms zónger aete nao bèd. Wiejer geine kal, de pap ging neit nao de naober óm verhaol te haole en ´t besjtóng al gaaroets neit óm plis Masthof in te sjakele. Bie de sjool in de Baandert waar ´t protocol neit angesj.
Dao waar meister Zef K. dae dich óngenedig bie ´n oor pakde en dao flink mit drede of went hae mit ´ne leichsjakelaer de lampe aansjtouk. Miene leive kómberves, bie dich góng ´t leich finaal oet. Dat pitsjde zo erg dat dich de traone in de ouge sjprónge. Oere later haw me dao nog las van. Wae dich ouch goud d´rtösje koosj pakke, waar meneer Hein D. de baas van de sjool. Es dae oppe sjpeelplaatsj bie dich in de buurt koum, wós me van besjeid, dan sjtöbde ´t. Dae vreef mit de boetekantj van zien voes, mit de vingergewrichte, hel euver diene kop. Minsj dat waar zo erg, dat -s te moosj bäöke van de pien. En es me dan thoesgekómme, kriesjentaere diene nood sjtóngs te klage bie de pap euver dae rotmeister, kreeg –s te es dank nog èns ´n vaeg oet de pan. Zo waar dat en neit angesj.
Mit de kómplimente,
Hein bovendeaard
De Baandertsjool op excursie nao Schiphol, 1948. Gans lènks meister Hein D. Ichzelf sjtaon in de driede rie, zösde van rechts, mit allebei de henj op de sjouwesj van de jòng veur mich.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten